خــاک دامنگيـــر
کامران بزرگ نيا |
|
يك وقتهايي هم...
يك وقتايي هم باد از خرابهاي ميگذرد و سوتْ سوتِ صدايش را همينطور كه ميچرخد اينجا و آنجا،ميبرد با خود « دامن كشان و چرخان » گردي اينجا و پوشالي آنجا هوا ميكند و ميرود،باز ميرود اما جغد كه نيست باد كه بنشيند به هو هو بهپا كردن چرخهايش را ميزند و ، ميرود ميرود جايِ ديگري صحرايي خياباني خرابهاي جايي بوزد،باز،بوزد باد کامران 9.4.02
|